الهاماتی که به قلب می شود
الهاماتی که به قلب می شود
قلب در چند جاى قرآن تعريف شده است. جبرئيل قرآن را به قلب پيغمبر نازل كرد. وحى مربوط به قلب است، الهامات و خوابهاى شيرين و وحى هايى كه مى شود مربوط به قلب است. چه وحى تشريعى كه مخصوص پيغمبر است و چه وحى الهامى كه به غير پيغمبر مى رسد. چه در خواب و چه در بيدارى، همه مربوط به قلب انسان است.
دل مستعد وحى الهامى مى گيرد، حقايق را مى بيند، سير مى كند، حقايق آيات و روايات را مى بيند. اينكه پيغمبر بشود و شريعت بياورد نمى شود. كسانى كه يافتند حرفها زدند، كتابها نوشتند. ما بيچاره ايم، حقايق را نفهميديم، آنها كه يافتند خبرها مى دهند، حرفها مى زنند و درست هم هست. خلاصه بايد همه را از قلب خود بخواهيم.
نزول ملك و كشف و رؤيا مربوط به بيرون ما نيست. فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِيًّا، همين تمثّل يعنى درون شماست. نزول وحى درونى است. آنها كه حشر با عالم أرواح پيدا مىكنند مىدانند كه از درون انسان است.
حساب انسان اين است. كارخانه اى است كه معانى را از بالا مى گيرد و در عالم خيال به صورت أشباح و اشكال درمى آورد. همان طور كه اينجايى ها را مى گيرد و بالا مى برد آن جايى ها را نيز پايين مى آورد. خودش مى شود مجمع همه. هر كه طرح كونين كرد، جمع كونين كرد. هر كه دنيا و آخرت را ترك گفت جز تو نمى خواست. آخوند ملا صدرا كتابى دارد به نام «طرح الكونين» «الدنيا حرام على أهل الآخرة و الآخرة حرام على أهل الدنيا و الدنيا و الآخرة حرامان على أهل اللّه». از حضرت رسول (ص) نقل شده هر كه طرح كونين كرد مقام جمع الجمع پيدا مى كند. عارفى فرمود:
دو عالم را به یک بار از دل تنگ برون کردیم تا جای تو باشد
بايد اين كار را بكنيم، بچشيم و برسيم. اين همه بزرگان، آن همه مناجاتها، اشعار، حالات، سوزش دلها و مقامات كه دارند. همه شوخى كرده اند؟! ملّاى رومى دارد:
کرده ای تاویل حرف بکر را خویش را تاویل کن نی ذکر را
اينكه گفته اند: از خودت دست بردار شوخى كرده اند؟! بالاخره انسان و هر موجودى كلمه اى از كلمات اللّه است. جدولى است از درياى وجود بخصوص انسان كه جان عالم است و درى دارد كه به عالم ملكوت باز مىشود.
بابا افضل كاشى در زمان خواجه بود. خواجه خيلى از ايشان سؤال مى كرد. در رسائل شريفش آمده است:
ما را خيال كنيد، چشم به بيرون بدوزيد. اينجا همه شدند. درون را نگاه نكن بيرون را نگاه كن. نمى دانى خودت دروازه اى هستى براى همه عالم. حرف اينها رسيدن است تمثلات بايد در خودت پياده شود. تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ. پله پله خاطرات و واردات و الهامات پيش مى آيد.
منبع: ممد الهمم درشرح فصوص الحکم
بسم الله خیر الاسماء