رب بی مظاهر
در نكته 362 هزار و يك نكته آمده است : عارف گويد: رب مطلق بدون مظاهر معنى ندارد كه ربوبيت داشته باشد و كل يوم هو فى شاءن بوده باشد، اين نكته ساميه همان است كه حكيم گويد: بارى تعالى بدون وسائط محال است كه افعال جزئيه متغير انجام دهد... پس رب را مربوب بايد كه شمس مغربى گويد:

ظهور توبه من است و وجود من از تو   فلست تظهر لولاى لم اءك لولاك 

پس همه موجودات كلمات الله اند كه شئون و آيات وجود صمدى غير متناهى اند و لذا به اعتبار حقيقتشان وجودشان ازلى و ابدى اند و به اعتبار تعين خلقيشان حادث اند. عارف رومى در دفتر چهارم مثنوى گفته است :

پيش من آوازت آواز خداست   عاشق از معشوق حاشا كى جداست 

اتصالى بى تكيّف بى قياس   هست رب الناس را با جان ناس


 منبع:شرح دفتر دل