علامه حسن زاده آملی

خوشی علامه حسن زاده املی

مه ره در كوه و وشه چنّه خوشه‏  بخورم واش و ولك كوه و وشه‏
نه نومى بورم از اين و از اون‏  نه از خوش و نخوش و ته شه و مه شه‏

19/ 4/ 1350

ترجمه

مرا در کوه و بیابان چقدر خوشی است

از برگ و شاخه های درختان کوه و بیابان بخورم

نه از این و ان نامی ببرم

نه از خوشی و ناخوشی و مال من است و ما اوست