علامه حسن زاده آملی

باز بودن چشم برزخى

انسان در عرفان عملى به جايى مى رسد كه چشم برزخيش باز مى شود، يعنى انسان ها را مطابق سريره و ملكات آنها مشاهده مى كند، مثلا حشر ما در قيامت براى انسان هاى معمولى از مسائل ماوراى طبيعت به شمار مى آيد، ولى براى اهلش ، الان قيامتشان قيام كرده است ، براى مردان بزرگ و اولياى حق قيامت در اين دنيا قيام كرده است .
همين طور پله به پله بالا برويد تا مى رسيد به امام عارفين و متقين ، امام موحدين ، حضرت وصى ، جناب امير المومنين على (عليه السلام ) كه مى فرمايد: (( لو كشف الغطاء لما ازددت يقينا )) دنيا و آخرت به آن صورتى كه بر ما حجاب است براى آن حضرت حجاب نيست .

منبع:گفت وگو، ص 209.