انسان

چون انسان داراى عقل است ، لذادر خوراك و پوشاك و مسكن و امور ديگر داراى نظم خاصى است و در رسيدن به مقاصد خود همه موجودات را به استخدام در مى آورد و همه را مسخر خويش مى نمايد؛ ولى سائر حيوانات در امور تعيش شان از اول خلقت تا آخر پيشرفتى جز اندك ندارند؛ و اين انسان است كه در تمام شئون حيات وجودى اش به غايت قصوى مى رسد و هميشه در حال رسيدن به قله هاى كمال انسانى در سعى و تلاش ‍ است .
اين تكريم و تفضيل يك موهبت الهيه اى است كه مخصوص انسان است و بر اساست ‍ نعمت عقل است كه همه موجودات مسخر اويند.
وانسان را استعداد رسيدن به مقام لا يقفى و تجرد از ماهيت است كه برتر از ملائكه الله مى گردد زيرا كه ظرف علم و وعاء علم بدان حقيقت نوريه وسعت مى يابد كه جناب وصى فرمود:كل وعاء يضيق بما جعل فيه الا وعاء العلم فانه يتسع به

منبع:شرح دفتر دل